لوبیا منبع مهم پروتئین در کشورهای در حال توسعه است. از آنجایی که جمعیت در دهه‌های اخیر رژیم‌های غذایی به سبک غربی بیشتری را اتخاذ کرده‌اند، مصرف لوبیا خشک کاهش یافته است.
به عنوان مثال، بین دهه 1960 و 1990، مصرف لوبیا خشک 40 درصد در هند و 24 درصد در مکزیک کاهش یافت (3).
لوبیا خشک شده توسط آمریکایی های شمالی (4) و شمال اروپا (5) بسیار کم استفاده می شود. در هر روز معین، کمتر از 8 درصد از آمریکایی‌ها طبق داده‌های NHANES 1999-2002 مصرف لوبیا را گزارش کردند (4). متأسفانه، با وجود اذعان به مزایای تغذیه ای آنها، دولت ایالات متحده نسبتاً کمی برای تشویق مصرف لوبیا انجام می دهد.
در واقع، کمیته مشورتی دستورالعمل های غذایی (DGAC) 4 توصیه های مصرف لوبیا و نخود را از 3 فنجان در هفته در سال 2005 به 1.5 فنجان در هفته در سال 2010 کاهش داد (6). (DGAC لوبیا و نخود را شامل لوبیا بلبلی، لوبیا چیتی، لوبیا سیاه، نخود، لوبیا لیما، نخود سیاه چشم، نخود خرد شده و عدس می داند.)
- بیشتر بخوانید: اسعار الفاصوليا الخضراء عالميا
در ایالات متحده، تنوع قابل توجهی در مصرف لوبیا در میان گروه‌های قومی وجود دارد که بیشترین مصرف در میان اسپانیایی‌ها دیده می‌شود، که 25 درصد از آنها روزانه لوبیا مصرف می‌کنند (4).
به نظر می رسد مصرف و قیمت لوبیا چیتی درجه یک به دنبال درآمد است و در سطوح درآمد پایین تر بیشتر است، اگرچه این رابطه ممکن است تا حدی منعکس کننده قومیت باشد. در میان مردان ایالات متحده با سن 20 سال بیشتر، فراوانی مصرف لوبیا در طول یک دوره سه روزه بین سال‌های 1989 و 1991، 36.3٪، 32.3٪ و 25.7٪ در میان افرادی با درآمد کمتر از 131٪، 131-350٪ و بیشتر از 350٪ بود.
- بیشتر بخوانید: Green Beans Price
از سطح فقر فدرال، به ترتیب (7). یافته‌های حاصل از بررسی مداوم مصرف غذا توسط افراد در سال‌های 1994-1996 نشان داد که 14 درصد از آمریکایی‌ها حداقل یک غذای حاوی لوبیا خشک را در طول یک دوره دو روزه مصرف می‌کنند (8).
جای تعجب نیست که مصرف لوبیا خشک و قیمت لوبیا چیتی ۱۴۰۱ در بین گیاهخواران بیشتر از غیر گیاهخواران است، اگرچه اطلاعات محدودی در دسترس است. برای مثال، طبق این نظرسنجی، کمتر از 1٪ از گوشت خواران عدس یا لوبیا گاربانزو را در حداقل یک روز یادآوری مصرف کردند، در حالی که 10٪ از گیاهخواران این کار را انجام دادند (1).
- منابع:
- تبلیغات:
بدون دیدگاه