گیلاس زرد، هر یک از درختان مختلف متعلق به جنس Prunus (خانواده Rosaceae) و میوه های خوراکی آنها.
تولیدات تجاری شامل گیلاس صادراتی ایران ترش (Prunus cerasus) است که منجمد یا کنسرو شده و در سس ها و شیرینی ها استفاده می شود و گیلاس شیرین (P. avium) که معمولاً به صورت تازه مصرف می شود و نوع اصلی آن در لیکور ماراسکینو واقعی یا تقلیدی نگهداری می شود.
تعدادی از گونهها بهعنوان گیاهان زینتی برای گلهای بهاری پربارشان رشد میکنند، و چوب قرمز تیره برخی از گونههای گیلاس بهویژه برای تولید مبلمان خوب مورد احترام است.
بیشتر گونه های گیلاس زرد ارومیه بومی نیمکره شمالی هستند.
حدود 10 تا 12 گونه در آمریکای شمالی و تعداد مشابهی در اروپا شناخته شده است.
با این حال، به نظر می رسد بیشترین غلظت گونه ها در شرق آسیا باشد.
اعتقاد بر این است که زیستگاه بومی گونه ای که از آن گیلاس کشت می شود در غرب آسیا و شرق اروپا از دریای خزر تا بالکان است.
علاوه بر این گیلاس قرمز تکدانه مشهد در تمام مناطقی از جهان که دمای زمستان خیلی شدید نیست و دمای تابستان متوسط است رشد می کند.
آنها به سرمای زمستانی نیاز دارند تا در بهار شکوفا شوند.
درختان در بهار خیلی زود شکوفا می شوند، درست بعد از هلو و زودتر از سیب.
- منابع:
- تبلیغات:
بدون دیدگاه